Verbale Diarree

[06.21]

Geen al te beste nacht gehad, maar dat verandert lekker niets. Mijn koffertje staat klaar voor vertrek en mijn hart is al halverwege de snelweg. In de volgende update zal ik jullie vast vertellen hoe het weerzien met mijn gezin was, maar voor nu nog even wat andere dingen.

Eerst even dit; veel mensen hebben zich ‘opgegeven’ voor deze appgroep. Voor mij super, maar weet dat het echt vrijblijvend is. Ik kieper er tot nu toe iedere dag een hele bak met tekst in en als het te veel is, als je behoefte hebt aan een andere vorm van info of zo verlaat gerust de app. Daar kwets je me niet mee en ik wil je zeker geen vervelend gevoel geven. Mijn traject is voorlopig nog niet voorbij, dus ik vermoed dat je nog heel wat woorden van me gaat ontvangen. Mensen die recent zijn toegevoegd heb ik voor de zekerheid zelfs gewaarschuwd voor mijn lijkt wel verbale diarree of zoiets 😏.

Verder heb ik de afgelopen dagen een paar keer een soortgelijk gesprek gevoerd, wat hierop neer kwam: ‘Hi San, hoe gaat het met je? Nou, het gaat ... blablablabla. Hoe gaat het met jou? Oh, daar ga ik je niet mee lastig vallen hoor. Vertel nog eens over jou.’ .....okeeee dit schiet zo niet echt op hè mensen. Hier snap ik niets van 😳. Waarom mag ik niet vragen/weten hoe het met jou gaat? Oké, wanneer ik net lig bij te komen van een ingreep ofzo dan is het niet het moment om verder te kijken dan mijn eigen beleving. Dat snap ik. Maar lieve mensen, als ik vraag hoe het met jou gaat dan heb ik daar oprecht interesse in .. ik hoop dat jullie me geloven 😊 Dus alsjeblieft, gewoon terug kletsen hoor en als het (even) niet goed met je gaat dan hoor ik dat ook graag. Echt waar. Zo, punt gemaakt 😜.

Rut weet dat mijn muziekkennis niet zo heel uitgebreid is.

In de afgelopen tig jaar heb ik hem regelmatig tot ‘wanhoop’ gedreven wanneer ik weer eens zei ‘welke band/artiest/nummer? Ken ik niet ..’ In mijn ogen is zijn kennis juist belachelijk groot maar goed 😜.. de afgelopen dagen krijg ik soms tips om naar te luisteren en dat bevalt me heel goed. Heb jij ook een tip? Gooi gerust op de app. Ik voeg onderaan dit bericht nog een persoonlijke favoriet van mezelf toe.

Gisteren was een goede en ook interessante dag. Hier wat details. Bakje havermout met banaan, kop thee en een verzameling van 8 verschillende pillen lagen naast een paar Metro edities die ik voor mijn ontbijt wandelend was gaan ophalen (vijf meter verderop haha maar zonder hulp of -middel 💪🏻).

Mijn dag was begonnen en ik keek uit over een Rotterdamse skyline. “Je wereld op zijn kop”; de titel boven een groot artikel over Wereld Kankerdag. Mijn eerste reactie was dat mijn wereld momenteel ook op z’n kop staat. Pas een tijdje later trof me de gedachte dat ik zelf kanker heb en omdat ik kanker heb, dit artikel daadwerkelijk ook op mij sloeg. Dat was een heel vreemde gewaarwording. Kennelijk voel ik me nog niet één met mijn diagnose. Het voelt eerder als een alien of zo, als iets los van mij waar ik geen enkele controle over heb, maar ook niet vanaf kan komen. Heel vreemd. Misschien ga ik die tumor maar eens een naam geven, wie weet helpt dat 🤔.

“Ze hunkerde ernaar gezien te worden. Erkend te worden.”

Die kop boven een klein artikel in de Metro trof mij en zette me aan het denken. Het artikel gaat over iets heel anders, maar toch lieten de woorden mij niet los. Geldt dit namelijk ook voor mij? Is dat één van de redenen dat ik iedere dag weer een ellenlange tekst via Whatsapp verstuur? Gebruik ik jullie als een soort dagboek met feedback-functie? Wil ik in de spotlights staan? Ik denk dat het antwoord toch wel deels ja is. De spotlights niet zo, daar heb ik nooit van gehouden en ik moet er niet aan denken om een BN’er te zijn, lid van het Koninklijk huis, beroemde wie dan ook. Brrr en blèh 😖. Maar de rest?

Mijn leven zoals ik het kende is er nu niet en toch ook weer wel. Ik heb soms het idee dat ik zelf anders ben nu maar toch ook weer niet. Ik ervaar het schrijven van deze Whatsapp berichten als heel prettig, net zo prettig als het krijgen van reacties. Dus in een dagboek schrijven zou ook prima kunnen, maar dan mis ik jullie. Is dit wellicht egoïstisch of arrogant? Hmm, ik ga hier nog eens wat verder over nadenken.

Fijne dag allemaal en bedankt voor jullie oh zo lieve reacties op mijn -naar huis nieuws-. Bedankt voor de mooie contacten die de afgelopen maand zijn ontstaan, niet alleen met mij maar vooral ook onder jullie onderling. Handen zijn ineen geslagen, er zijn rijen gevormd, zij aan zij en ondersteuning naar elkaar toe. Ik verlaat voor nu het ziekenhuis met een hart zo gevuld met al jullie lieve, hartverwarmende woorden, gebaren, linkjes, foto’s etc dat het slechte nieuws in de wereld momenteel niet in staat is om mijn overtuiging van hoe mooi het leven is weg te nemen. ❤️

[17.50]

Update:

Aan de hele wereld kenbaar maken dat ik naar huis kom was niet zo slim. Dat doe ik maar niet meer. Ik ben namelijk nog steeds in Rotterdam helaas.

Samenvatting (nou ja een lange dan .. ): Helaas traden er vanochtend voor mijn tijdelijke ontslag plotseling klachten op die ik nog niet eerder heb gehad. Deze waren dusdanig dringend dat ze moesten worden onderzocht door een neuroloog. Voordat de testen waren gedaan en de uitslagen binnen waren kon ik niet naar huis. Enorme teleurstelling en bezorgdheid; Wat nu weer?

Rut en ik hebben zitten huilen & elkaar troosten tijdens de lange uren van wachten en proberen hoop op een goede afloop / vertrek naar huis te houden. Wat ontzettend fijn dat we dit samen konden doen, dat we bij elkaar waren. ❤️

Uiteindelijk hebben we net de uitslag gehad. Geen bewijs van een beroerte, geen bewijs van een andere neurologische oorzaak. Dat is heel goed nieuws. Minder goed nieuws is dat ze niet weten wat er aan de hand is en daar worden zij en wij niet blij van. Resultaat: ik moet hier in ieder geval vannacht blijven ter observatie (Rut blijft ook). Morgen krijg ik een herhaling neurologisch onderzoek en dan wordt de stand van zaken opnieuw beoordeeld.

Excuses dat ik jullie berichtjes van vandaag niet heb beantwoord, maar ik wist eerder niet wat te zeggen. Ik wilde jullie niet onnodig ongerust maken.

Morgen kom ik weer met een nieuwe update. Hopelijk vanuit de auto richting Tilburg, maar we hebben vandaag geleerd hoe snel alles opnieuw kan veranderen .. ik voel me bijna Pinokkio met mijn goede nieuws gisteren🤥.