It's a new day.

[09.57]

Ik heb vannacht gedroomd. Over dat meisje in Frankrijk, dat bleef zitten tijdens de les van Samuel Paty. En over Chadwick Boseman. Vreemde droom, maar ik werd wakker, ik voelde me goed en liep binnen enkele minuten in pyjama en regenlaarzen met een kop thee en een enthousiast springende hond door de velden, een liedje van Nina Simone zingend. Ultiem geluk.

De droom hield me bezig, mede door wat ik gisteren heb geschreven. Wat weet ik nou van dat meisje, een tiener nog. Misschien is zij wel blijven zitten in die les omdat ze oprecht geïnteresseerd was. Misschien probeerde ze thuis wel simpelweg om te vertellen over een interessante dag op school. Wilde ze een gesprek voeren. Daarnaast weet ik zo weinig van het moslim geloof af, van de prachtige kanten of van wat extremisten nou in vredesnaam bezield. Wat ik wel weet is dat ik me ellendig voel bij geweld, bij onrecht, bij verdriet. Wellicht was dat ook het bruggetje in mijn droom naar Chadwick Boseman. Een man die postuum zoveel prachtige dingen over zich heen kreeg, net als Samuel Paty. Maar wisten deze mannen zelf hoeveel ze voor anderen betekenen? En is dat eigenlijk belangrijk? Het zelf weten, zelf ervaren? Is uitdragen waar het om gaat? Simpelweg geven? Fijn om dit soort vragen, gedachten mee te nemen naar buiten en ze vrij te laten in de natuur.

Pas geleden kregen mijn gezin en ik de kans om ons leven te vieren. Een heel weekend lang. Om dit te doen met mensen die ons dierbaar zijn. Fantastisch was het, ook met alle Corona beperkingen. En dit onder andere dankzij twee vrouwen die niets liever wilden dan ons laten weten hoeveel wij voor hen betekenen. En dat was voor ons van grote waarde.

Dus wat ik eigenlijk zeggen wil met al deze vage hersenspinsels: Ik heb de wijsheid niet in pacht, ik doe ook maar wat en probeer mijn leven te leven op mijn manier. Net zoals iedereen dat zou moeten kunnen doen, met de kanttekening ‘You shall do no harm.’ Hm, je kunt het meisje uit het geloof halen, maar het geloof niet uit het meisje ..

Hierover heb ik afgelopen week trouwens nog een mooi gesprek gehad. Iemand belde me om te vragen hoe het gaat en hij was benieuwd of ik geloof in leven na de dood. En hoe ik denk dat mijn gezin het straks gaat redden. Bijzonder en confronterend om hierover van gedachten te wisselen, om eerlijke open en zeer rechtstreekse vragen te bespreken, gevoelens uit te wisselen. We hebben na een tijdje lachend opgehangen. Hoe fijn dat er zoveel verschillende mensen zijn. ❤️

Hierbij wat bijlagen die door mijn hoofd echoën. Fijne dag allemaal. Ik hoop dat jullie vandaag ook het leven lief hebben.

Liefs.

[10.04]

Klaar met spammen😜.