'Geef me gisteren in ruil voor vandaag'.

[11.57]

Vanochtend was ik weer bizar vroeg wakker. Gisteren ook. Mijn blaas is tegenwoordig een narrig oud vrouwtje dat totaal geen geduld heeft en luid eist dat ik drie keer per nacht opsta. Na de derde keer kon ik wel fluiten naar nog lekker slapen. Voordeel was dan wel dat ik tegen zonsopgang al buiten rond liep. In pyjama, met een dikke winterjas aan en muziek in mijn oren. Toch geen kip op straat.

Ik heb momenteel wat moeite om in balans te blijven. Nu het wat beter met me gaat is dat kennelijk nog niet genoeg voor me en wil ik meer meer meer. Hebberd! Na mijn modeshow stunt heb ik anderhalve dag moeten bijkomen en geworsteld met pijn. Stom 😡! Vandaag voel ik me weer meer oké. Gelukkig. Ik wil zo veel en Corona zit in de weg. Nog meer stom 😡😡!! Ik word er ook bang van en dat .. jawel, dat vind ik ook stom 😡😡😡!!! Ik lees op het nieuws dat de terrassen in Amsterdam gisteren gewoon weer vol zaten .. wat mankeert die mensen? Denken zij dat er een ondoordringbare muur rondom Noord Brabant staat ofzo? Dat het virus hen niet zal treffen? Ik vind dit s... 4x!!!! (Ja ik weet het, ik sta op standje opstandige peuter 🤣).

De Noord Italianen hebben het nu zo zwaar, maar overal gaan tekenen van saamhorigheid viraal. Prachtig. Filmpjes van hele straten en flatgebouwen waar de mensen vanuit hun raam hetzelfde lied zingen, om elkaar te steunen. Kippenvel. Twitter en Facebook groepen in ons land ontploffen met de meldingen van hulpvaardige mensen die aanbieden boodschappen te doen voor wie dat zelf niet kan. Ontroerend. Het vluchtelingenkamp op Lesbos is inmiddels ook getroffen door Corona. Wat voor een hel gaat het daar worden? Met nauwelijks de mogelijkheden om hygiënische maatregelen te treffen. In Afrika is het begonnen, waar je zo vaak bijna niet kunt spreken van een doeltreffend medisch zorgsysteem. En dan lig ik me hier druk te maken, in mijn eigen huis, in mijn eigen warme bed, met schoon stromend water en een ruime voorraad zeep, met een lieve huisarts onder speeddial en een team van medische experts op een uur rijden hier vandaan. Egoïsme ten top eigenlijk. Eerst aan jezelf denken en dan pas aan een ander. Is dat onze inborst? Mijn inborst? Vreselijk. Wie dat gelukkig niet doen zijn de mensen die nu werken in de zorg, in het onderwijs, in de supermarkten, de afvalophaaldiensten etc. Zij kunnen geen van allen thuiswerken, zij zijn er iedere dag opnieuw. Omdat het werk doorgaat, omdat opgeven geen optie is, omdat onze overheid het van ze vraagt, omdat ze handelen vanuit liefde en overtuiging, om zoveel redenen.

Ik ken een aantal van die mensen en wat heb ik een bewondering voor ze. In DWDD sprak Frans Timmermans er mooi over en hij illustreerde zijn woorden met het nummer The Rising, van Bruce Springsteen en in het clipje dat hij toonde werd het gezongen door Sting. Vandaag luister ik naar The Rising, voor iedereen die doorgaat. Voor de prachtmensen die ik zelf ken en zo hard hun best doen. ❤️

Vandaag luister ik ook naar REM, Everybody Hurts, voor iedereen die het moeilijk heeft. Vandaag luister ik voor de misschien wel miljoenste keer naar een versie van Hallelujah (niet het origineel, dat weet ik. L Cohen is een artiest met hoofdletter A, maar bij dit nummer voel ik me meer aangetrokken tot deze versie). Gewoon omdat dit nummer mij altijd raakt en het al zoveel jaren een favoriet is. Vandaag luister en kijk ik ook naar een opname van Tiny Desk Concerts op YouTube (Owen, bedankt voor de tip.) Ik kende dit concerten concept niet, maar deze uitvoering vind ik mooi. Een bijzondere samenwerking en voor mij een vertaling van in een vreemde wereld beland zijn. Zo voel ik me nu al 2,5 maand. ‘Waar is hier de nooduitgang’ van het Goede Doel is ook een mooie illustratie. Waar?? In vredesnaam! Hoe kom ik hier uit? Er is maar 1 antwoord: stapje voor stapje. Dus ga ik maar door, soms met de moed der wanhoop dat eerlijk gezegd wel, maar ik ga door. Dit Tiny Desk Concert geeft er gelukkig een veel luchtiger tintje aan 😉.

Vandaag ervaar ik ook een trip down memory lane. Herinneringen aan Rob de Nijs bijvoorbeeld. Een hartverscheurend mooie performance in DWDD. Mijn moeder was vroeger een groot fan en ik kende al snel ook al zijn liedjes. Ik kan zijn oude werk nog steeds van A tot Z meezingen 😊. Ik ben zelfs naar een concert van hem geweest.

En nu zit die man daar, met een lichaam dat niet doet wat hij wil, maar met een wil die alles doet wat hij kan. Opnieuw kippenvel. Recht in mijn hart. Zijn nummer ‘Niet voor het laatst’ heeft ongetwijfeld veel mensen geraakt, ik kreeg het in ieder geval ook van een aantal mensen toegestuurd. De zin ‘Geef me gisteren in ruil voor vandaag’ zingt door mijn hoofd. Wat een prachtige tekst. Anderzijds wil ik ook morgen hebben en overmorgen en de dag daarna en de dag daarna. Ik wil ze allemaal. Ik wil, ik wil. Mijn ego viert haar hoogtij dagen. Ze staat bovenop de bar, in een leren broek en op hoge hakken en stampt om haar woorden kracht bij te zetten: IK WIL!!

Maar ja, niemand weet wat de dag van morgen brengt. Al helemaal niet meer nu de wereld in brand staat door Corona.

Wat me deed denken aan een ander favoriet nummer, van Enya dit keer. Only time wil tell. En zo is het. Altijd al geweest en dat zal altijd zo zijn.

’s Ochtends vroeg naar buiten gaan is altijd een favoriete bezigheid van mij geweest. De natuur trakteert iedere dag weer, ook nu: zie foto. Zo heel heel fijn dat ik nu weer kan gaan, kan zien, kan ervaren en kan vastleggen. Grote camera is veel te zwaar, maar gsm voldoet ook. De wereld lijkt dan in brand te staan, maar de zon komt iedere morgen weer even onverstoorbaar en betrouwbaar op. Hoe fel deze brand ook is, de wereld wordt na het blussen echt wel weer opgebouwd. ‘Zachte heelmeesters maken stinkende wonden’ lijkt me hier van toepassing. Op Corona zeker. Gooi ons land op slot, nu. Ja, dat gaat natuurlijk keihard zijn voor de economie. Maar dat wordt het ook wanneer het maar door en door blijft etteren. Het is niet meer te voorkomen. Daarom; Beter korte pijn, dan lange pijn. Toch? Maar ja, wie ben ik? 🤔

We hebben gisteren weer een verrassingstasje bij de voordeur gevonden. Nou ja! Zo lief. Maar zou de liefdevolle gever zich ook bekend willen maken aub... We willen graag ‘Dank je wel’ kunnen zeggen. 😊

Kennen jullie deze oude truc nog? Een portemonnee aan een touwtje binden, ergens neerleggen en in de bosjes gaan zitten afwachten totdat er iemand komt? En wanneer die iemand er dan is en de portemonnee wil pakken, dan trek je snel aan het touwtje en …weg! Super flauw spelletje. Heb ik ooit nog eens ruzie over gemaakt met een klasgenootje, ik vond dat zielig en stom voor die iemanden, vooral wanneer ze dat bij oude mensjes deden. En nu? Nu speelt verdikkie mijn eigen geheugen dit spel .. Na 2,5 maand niet gebruiken ben ik mijn pincode vergeten ….nou ja zeg. 🤦‍♀️ Die heb ik al sinds 2002 en ik weet dat de code ergens in mijn hoofd zit, maar steeds wanneer ik het net denk te weten ‘ah ja daar komt ie’, dan floept ie weer weg. Grrr! Zucht, mijn narrige oude vrouwtje blaas heeft gezelschap gekregen van een geheugen dat denkt dat ze een jolige kinderschurk is… 🙄🦹‍♀️

Zo, dat was het voor deze keer. Een hoop bijlagen, ik weet het, maar ik doe het lekker toch 😜.

Fijne zondag allemaal en blijf alsjeblieft alsjeblieft allemaal gezond💋.